Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής (ΕΛ.ΙΝ.Α., μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής - ΕΑΑ) συμμετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου (INAD) με πολυποίκιλες δράσεις.

Στόχος αυτής της ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση της Ελληνικής Κοινωνίας και της Ελληνικής Πολιτείας έναντι των κινδύνων από την ηχορύπανση. Προς τούτο το ΕΛ.ΙΝ.Α. υποστηρίζει ενημερωτικές δράσεις με σκοπό την ευρεία και έγκυρη διάχυση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τα προβλήματα από τη συνεχή έκθεση στους θορύβους, καθώς επίσης και τις βλαβερές συνέπειες του θορύβου στον ανθρώπινο οργανισμό.

Σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη (μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση) στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία. Πρόκειται για μια ύπουλη διαδικασία της οποίας οι άμεσες, αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ευθέως ορατές, ούτε εύκολα αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία των πολιτών της Ευρώπης. Ο θόρυβος προσβάλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (1η και 3η ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, γυναίκες σε εγκυμοσύνη), αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Ειδικά, όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους, η έκθεση στον θόρυβο κατά την κρίσιμη σχολική ζωή επιφέρει βλάβες στη μνήμη και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τις δεξιότητες που αφορούν την κατανόηση του γραπτού λόγου, την απομνημόνευση και την προσήλωση.

Η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας για τους κατοίκους και τους διαχειριστές πολιτικής στη Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς κατά τις εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ., στη Δυτική Ευρώπη χάνονται κάθε χρόνο συνολικά 1.000.000 υγιή έτη προσδόκιμης ζωής από κυκλοφοριακούς θορύβους. Αυτή η εκτίμηση είναι συντηρητική, καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από τα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη, ούτε για το σύνολο των ηχητικών οχλήσεων, επομένως δεν είναι εύκολος ο συνολικός ευρωπαϊκός απολογισμός του προβλήματος.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Κομισιόν με την οδηγία 2002/49/EC συστήνουν τη δημιουργία μιας κοινής βάση αντιμετώπισης των προβλημάτων θορύβου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (κοινές μεθόδους μετρήσεων, επιμέρους εθνικά σχέδια δράσης, δημόσια ενημέρωση). Σχετικά, η Ε.Ε. προσδιόρισε ως ανώτατο όριο έκθεσης στο θόρυβο κατά τη διάρκεια της νυχτερινής ανάπαυσης τη στάθμη 40dB(A) και πρότεινε ως άμεσο, ενδιάμεσο στόχο δράσης το όριο τη στάθμη 55dB(A). Ωστόσο παρά τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, η ελληνική διαδικασία παραγωγής κτιρίων παραμένει θεσμικά ανοχύρωτη, καθώς εξακολουθεί να εκκρεμεί η θεσμοθέτηση των αστικών περιοχών στις οποίες θα ισχύσουν διακεκριμένες διατάξεις ακουστικής άνεσης, ενώ τα υφιστάμενα, επισκευαζόμενα ή ανεγειρόμενα κτίρια δεν υποχρεούνται να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού που παραμένει σε διαρκή αναστολή. Αυτή η συνεχιζόμενη θεσμική υστέρηση συσσωρεύει για τις επόμενες δεκαετίες ένα ακουστικά ανοχύρωτο κτιριακό απόθεμα και καταδικάζει τους Έλληνες πολίτες σε συνθήκες υποβαθμισμένης οικιστικής άνεσης.

Συχνά, το ευρύ κοινό δεν ενημερώνεται επαρκώς για τις βλαβερές συνέπειες της έκθεσης στο θόρυβο και δυστυχώς από διάφορες πλευρές που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη προβάλλονται συμπεριφορές και στερεότυπα που συνδέουν το θόρυβο με το life style. Ως αποτέλεσμα αυτών των συνειδητών ή ασυνείδητων στάσεων, οι πολίτες εκτίθεται σε ολοένα υψηλότερα επίπεδα θορύβου, συμβάλλουν με τη σειρά τους στην αύξηση των επιπέδων περιβαλλοντικού θορύβου, δεν λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα αποφυγής του θορύβου στους χώρους κατοικίας ή εργασίας. Πέρα από τις όποιες θεσμικές ελλείψεις, η καταπολέμηση του θορύβου και η προληπτική αποφυγή των συνεπειών της έκθεσης στο θόρυβο είναι υπόθεση όλων μας: στο τρόπο διασκέδασης, στην οδήγηση, στις καθημερινές συνθήκες συμβίωσης, η διαφύλαξη ενός ήσυχου ακουστικού περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση ενός ποιοτικά υψηλότερου επιπέδου ζωής, αφορά όλες και όλους μας.